Gastblog van het Amsterdamse Bos - Reactie toevoegen

In de herfst verkleuren niet alle bomen even snel. Waar je eerst allemaal tinten groen zag, vallen sommige soorten opeens op. De valse Christusdoorn bijvoorbeeld kleurde de afgelopen weken prachtig geel.

Deze uit Noord-Amerika afkomstige boomsoort kan heel grote doorns op zijn stam hebben. Maar die gemene doornen zijn niet de reden dat we ‘m valse Christusdoorn noemen. Hij heet in het Nederlands vals in de zin van onecht, omdat er ook een “echte” Christusdoorn bestaat. Een struikachtige boom uit Zuid-Europa en Klein-Azië, waarvan de doornenkroon van Christus destijds gemaakt zou zijn.

In Nederland vind je de valse Christusdoorn meestal als laanboom aangeplant. Zoals ook op de hoofdentree van het Bos. Vaak wordt dan een doornloze kweekvariant aangeplant. Eigenlijk dus een valse valse Christusdoorn. Bij de ingang van het beheerkantoor van het Amsterdamse Bos kun je een jonge valse Christusdoorn zien met doorns op de stam (grote parkeerplaats Geitenboerderij).

Het leuke is dat in het Amsterdamse Bos stukken bos zijn waar juist bomen uit andere gematigde streken in de wereld zijn aangeplant. Dus niet als alleenstaande boom, maar in bosverband. Eerst was daar zelfs een heel gedetailleerde verdeling van het bos voor bedacht, maar uiteindelijk is dat wat losser uitgevoerd. Toch zie je het zodra je het doorhebt. In het 'Columbia-district', ten noordwesten van de camping, staat bijvoorbeeld een aantal oudere valse Christusdoorns. Opgegroeid in bosverband, en daarom met een lange takloze stam en de bladeren in top.

De valse Christusdoorn is een pionierssoort die snel groeit, en het daarom lukt om toch genoeg licht te blijven krijgen. Wel vangen hoge bomen veel wind. En dan waaien de blaadjes er eerder af. Kijk daar maar eens omhoog. Omdat ze eerder 'herfsten' dan de omringende bomen, zie je gaten in het bladerdak. Hoog in de boom hangen dan soms nog lange peulen. In de peulen zitten zoete zaden die wel door muizen en eekhoorns worden gegeten. Kijk ook even bij je voeten, want vroeger of later vallen de peulen naar beneden.