Gastblog van het Amsterdamse Bos - Bijdragen maart 2019
Filter op categorie
Bijdragen uit het archief
- Bijdragen juni 2022
- Bijdragen juni 2021
- Bijdragen mei 2021
- Bijdragen april 2021
- Bijdragen februari 2021
- Bijdragen januari 2021
- Bijdragen december 2020
- Bijdragen oktober 2020
- Bijdragen september 2020
- Bijdragen augustus 2020
- Bijdragen mei 2020
- Bijdragen april 2020
- Bijdragen februari 2020
- Bijdragen januari 2020
- Bijdragen december 2019
- Bijdragen november 2019
- Bijdragen oktober 2019
- Bijdragen september 2019
- Bijdragen augustus 2019
- Bijdragen juli 2019
- Bijdragen juni 2019
- Bijdragen mei 2019
- Bijdragen april 2019
- Bijdragen maart 2019
- Bijdragen februari 2019
- Bijdragen januari 2019
- Bijdragen december 2018
- Bijdragen november 2018
- Bijdragen oktober 2018
In dit gastblog delen medewerkers van het Amsterdamse Bos interessante kennis en ervaringen. Van bijzondere bomen tot onze Schotse Hooglanders, van festivals tot educatie. Lees mee!
NB Bij elke weblog kan helaas maar één foto geplaatst worden. Kijk op onze facebookpagina voor méér foto's.
Reacties
Je kunt op een blog reageren via de knop, 'reageer' onder het bericht. Reacties worden een paar keer per week verwerkt. Dit betekent dat het even kan duren voor jouw reactie zichtbaar is.
Honderd bruggen zouden er komen in het Bos. Het werden er uiteindelijk wel 116. En 78 daarvan zijn ontworpen door onze Amsterdamse Schoolarchitect Piet Kramer. Daarvan zijn er een paar jaar geleden 53 tot monument verklaard door de gemeente Amstelveen.
Het is natuurlijk niet zo gegaan, maar alleen al voor die bijzondere bruggen zou je zo’n bos aan willen leggen. Fraaie kunstwerken in het groen is toch de ideale combinatie om jezelf te herscheppen, je hoofd leeg te krijgen en tegelijkertijd je gedachten op een hoger plan. Zodat je weer vol energie en ideeën het gewone bestaan tegemoet kan gaan.
Friso Kramer
Die mijmeringen overvielen me vorige maand bij het bericht dat Friso Kramer overleden was. Friso Kramer was de zoon van onze bruggenbouwer. Minstens een even groot vakman, zo niet groter dan zijn vader. Het Stedelijk Museum noemde hem in een eigen rouwadvertentie een van de belangrijkste industrieel ontwerpers van Nederland. Friso’s straatlantaarn uit 1960 verlicht nog altijd velen de weg. En hele generaties scholieren hebben op zijn beroemdste ontwerp gezeten, de Revoltstoel uit 1953. En dan hebben we het nog niet over zijn groene buitenbrievenbus gehad. Zijn stijl en uitgangspunten verschillen duidelijk van die van zijn vader.
Ontworpen geluk
Waar bij de Amsterdamse School het schenken van schoonheidsgeluk aan de medemensch wel eens kon leiden tot inleveren op gerieflijkheid, was dat bij Friso Kramer ondenkbaar. Vorm moet functie volgen, de gebruiker staat centraal. De ontwerpen moeten zo goed zijn en zo weinig afleidend dat je vergeet dat je weg verlicht wordt door een straatlantaarn of dat je op een stoel zit. Je moet niet merken dat die er is en gewoon gelukkig zijn. Als ontwerper – was zijn opvatting – moet je je ontzettend in bedwang houden om niet door te gaan met iets te maken waarvan je zegt 'wat leuk, wat is dat mooi'.
Groen decor
Het resultaat is voor Friso pas goed als je juist niet merkt hoeveel denkkracht en inspanning de ontwerpers erin ...