Gastblog van het Amsterdamse Bos - Reacties

Ik heb ze niet geteld, maar één op de zes bomen in het Amsterdamse Bos zou best wel eens een beuk kunnen zijn. De meeste daarvan staan gewoon in een bosvak en vallen niet speciaal op. Wie gaat zoeken, ziet de gladde stammen daar als zuilen tussen de andere bomen staan. Dat levert bij dunningen prima hout op, dat in het Bos weer gebruikt kan worden. Bijvoorbeeld voor vernieuwing van beschoeiingen.

Statige bomen
Sommige beuken in het Bos vallen juist wel op. De karaktervolle beuken langs de laan ten westen van het Bloesempark, geven daar het Bos de statigheid van een oud landgoed. En onze rode beuken hebben zelfs hun eigen fotothema bij de Vrienden van het Amsterdamse Bos. De opvallendste rode staan rond de Grote Speelweide. Rode beuken werden ook wel notarisbomen genoemd. Ze waren lange tijd zeldzaam en werden in particuliere tuinen als statussymbool geplant.

De aanleg van het Amsterdamse Bos markeerde in Amsterdam de omslag van wandelparken voor de elite, naar recreatiegroen voor iedereen. Het was vast niet alleen uit schoonheidsoverwegingen dat de ontwerpers zulke statusbomen in het gewone-mensen-bos lieten aanplanten. Net als het hele Bos gaf het uitdrukking aan een nieuwe tijd.

Hangende takken
De meest aparte beuk van het Bos kwam ik laatst tegen op het Sportpark. Het is een treurbeuk geplant in 1963. De lange slappe takken buigen naar beneden tot de grond, net als bij de bekendere treurwilg. Een treurbeuk heeft bovendien een kale takkentop. Treurwilgen worden vaak geplant om een bepaalde plek te accentueren. Bijvoorbeeld aan het einde van een zichtlijn. Ook op begraafplaatsen zie je vaak allerlei treurbomen. Naast treurbeuken bijvoorbeeld treuressen en treuriepen. Wat het idee achter de treurbeuk op het Sportpark is geweest, dat zie ik niet direct. Maar het is wel een mooi groot exemplaar. En het is dus niet van de warmte of de droogte dat hij zijn takken laat hangen.

Neppers
Naast echte beuken, staan er in het Bos ook nog 'namaakbeuken'. De haagbeuk en de hopbeuk. Allebei helemaal geen familie van de beuk. Ze heten enkel zo, omdat hun blaadjes lijken op die van de beuk. Haagbeuken vind je op veel plaatsen in het Amsterdamse Bos. En niet alleen als boom, maar ook als haag: van het doolhof bij de geitenboerderij. Dat is dus geen beukenhaag, maar een haagbeukenhaag.
Van de hopbeuken lijkt er indertijd slechts een klein aantal aangeplant in het gebied dat we de 'Balkan' noemen. Samen met andere bomen die ook van nature in de echte Balkan groeien, zoals de moseik, de okkernoot en de Servische spar. Maar dat is een heel ander verhaal. Daarover een andere keer meer.

NB Bij de weblog kan helaas maar één foto geplaatst worden. Kijk op onze facebookpagina voor méér foto's.