Gastblog van het Amsterdamse Bos - Bijdragen juni 2018
Filter op categorie
Bijdragen uit het archief
- Bijdragen juni 2022
- Bijdragen juni 2021
- Bijdragen mei 2021
- Bijdragen april 2021
- Bijdragen februari 2021
- Bijdragen januari 2021
- Bijdragen december 2020
- Bijdragen oktober 2020
- Bijdragen september 2020
- Bijdragen augustus 2020
- Bijdragen mei 2020
- Bijdragen april 2020
- Bijdragen februari 2020
- Bijdragen januari 2020
- Bijdragen december 2019
- Bijdragen november 2019
- Bijdragen oktober 2019
- Bijdragen september 2019
- Bijdragen augustus 2019
- Bijdragen juli 2019
- Bijdragen juni 2019
- Bijdragen mei 2019
- Bijdragen april 2019
- Bijdragen maart 2019
- Bijdragen februari 2019
- Bijdragen januari 2019
- Bijdragen december 2018
- Bijdragen november 2018
- Bijdragen oktober 2018
- Bijdragen september 2018
- Bijdragen augustus 2018
- Bijdragen juli 2018
- Bijdragen juni 2018
- Bijdragen mei 2018
- Bijdragen april 2018
- Bijdragen maart 2018
- Bijdragen februari 2018
- Bijdragen januari 2018
- Bijdragen december 2017
- Bijdragen november 2017
- Bijdragen oktober 2017
- Bijdragen september 2017
In dit gastblog delen medewerkers van het Amsterdamse Bos interessante kennis en ervaringen. Van bijzondere bomen tot onze Schotse Hooglanders, van festivals tot educatie. Lees mee!
NB Bij elke weblog kan helaas maar één foto geplaatst worden. Kijk op onze facebookpagina voor méér foto's.
Reacties
Je kunt op een blog reageren via de knop, 'reageer' onder het bericht. Reacties worden een paar keer per week verwerkt. Dit betekent dat het even kan duren voor jouw reactie zichtbaar is.
In vergelijking met andere werelddelen heeft Noordwest-Europa relatief weinig verschillende soorten inheemse bomen. Tijdens de ijstijden zijn in Europa namelijk veel bomen uitgestorven. De Alpen en Pyreneeën verhinderden dat bomen naar het zuiden konden verhuizen als het te koud voor ze werd. Dezelfde bomen overleefden vaak wel in Amerika. Daar verspreidden ze zich gewoon meerdere malen van noord naar zuid en weer terug. Eén van die bomen had bloemen en bladeren die op tulpen lijken. De berichten in de 17e eeuw over de ontdekking daarvan, stuitten eerst op groot ongeloof. Bijzondere tulpen waren in die tijd immers dure beleggingsobjecten. Sommige tulpen waren zelfs hun gewicht in goud waard. Maar toen halverwege de 17e eeuw deze tulpenboom via Engeland heringevoerd was in Europa, kon niemand er meer omheen. De tulpenboom was geen verzinsel, de tulpenboom bestaat echt. En later ontdekte men dat zo’n zelfde boom miljoenen jaren eerder nog in Europa groeide.
De Jakoba Mulderboom
Zo’n tulpenboom is nu onze Jakoba Mulderboom. Een monumentale tulpenboom van een jaar of zeventig. Volgens overlevering is deze geplant ter ere van de hoofdontwerpster van het Amsterdamse Bos. Het zou haar lievelingsboom zijn. Van een afstandje valt het niet meteen op dat 'ie nu zo vol zit met bloemen. Hij bloeit namelijk pas na het verschijnen van de bladeren en staat ook nog iets verder van het pad af. Maar loop er deze week eens heen, en zie zelf hoe bloemen tegelijkertijd onopvallend en spetterend kunnen zijn. Luister even stil naar het ruisen van de bladeren en voel het geheim daarvan, het bladsteeltje. Net zo plat en draaibaar als van de ratelpopulier. Bekijk meteen de aparte vorm van de bladeren. Zo tekenden wij vroeger een tulp. Hoewel, Karina Wolkers ziet er door striptekenaars getekende kattekoppen in, en daar valt ook wat voor te zeggen.
Het grote gele doek
Zijn leven lang heeft haar man, de kunstenaar en schrijver Jan Wolkers, iets speciaals gehad met tulpenbomen. Vooral met de ...