Gastblog van het Amsterdamse Bos - Bijdragen september 2018

In het Bos zijn veel mooie plekken met elk hun eigen sfeer. Eentje vind ik extra bijzonder en dat is het Vogeleiland. Ooit begonnen als afgesloten vogelbroedgebied voor kluten en andere steltlopers, is het nu een toegankelijke natuurtuin met verschillende minilandschapjes vlak bij elkaar. Het hele jaar door een bezoek waard dankzij de inzet van de vele vrijwilligers bij het beheer. Je komt er helemaal tot rust.  Desondanks ontkomt ook het Vogeleiland niet aan invloeden van buiten.

Afgelopen winter heeft de storm verschillende bomen omvergeblazen. Dit jaar is er daarom een aantal bijzondere bomen bijgeplant. Zoals een kweepeer en een witte moerbeiboom.  Oude fruitrassen met een lange geschiedenis, net als de mispels die er al stonden. En handig, op het Vogeleiland staan naambordjes bij veel planten en bomen.

Voor wie nieuwsgierig is geworden: momenteel staan de kardinaalsmutsen uitbundig te spetteren, binnenkort kun je hier de fantastische herfstkleuren van de tulpenboom zien. En voor het junglegevoel zijn het hele jaar door de polsdikke lianen van de bosrank te bewonderen. In het Engels noemen ze bosrank ook wel 'old man’s beard'. Dankzij de pluizige vruchten van de bosrank kunnen bomen in de winter namelijk een heerlijk warrige oudemannenbaard hebben.