Reuzenberenklauw in het Bos
Ook in het Amsterdamse Bos komt reuzenberenklauw voor. Contact met deze plant kan in combinatie met zonlicht vervelende lichamelijke reacties teweegbrengen.
Belangrijk: vermijd contact
Aanraking met reuzenberenklauw kan bij mensen, honden en paarden in combinatie met zonlicht leiden tot een rode huid en jeuk, gevolgd door zwelling en blaren. Het letsel kan eruitzien als een brandwond. In ernstige gevallen is zelfs ziekenhuisopname nodig.
Het effect is niet direct merkbaar, waardoor je de plant in eerste instantie kunt blijven aanraken. Wanneer het sap in de ogen komt, kan dit tot tijdelijke of zelfs blijvende blindheid leiden.
Het beste is dus elk contact met de plant te vermijden. Als je toch in aanraking komt met het sap, spoel het dan zo snel mogelijk af, vermijd blootstelling aan zonlicht van de besmette huiddelen en raadpleeg bij twijfel een arts.
Reuzenberenklauw vs. gewone berenklauw
De reuzenberenklauw komt oorspronkelijk uit Azië en is hier inmiddels helemaal ingeburgerd. De plant wordt wel eens verward met gewone berenklauw. Reuzenberenklauw kan wel 4 meter hoog worden en heeft tussen juli en september paraplugrote, witte bloemschermen met een diameter tot 50 cm. De enorme klauwachtige bladeren zijn behaard en de stengel is rood gevlekt. Gewone berenklauw heeft geen rode vlekken op de stengel en wordt hooguit 2 meter hoog.
Voor de reuzenberenklauw bestaat een bestrijdingsverplichting, hier is bij de gewone berenklauw geen sprake van. In het Amsterdamse Bos wordt de reuzenberenklauw bestreden door deze met wortel en al uit te steken, of door de bloem te verwijderen, of af te steken, afhankelijk van de situatie.