Bosicoon: de Schotse Hooglander
Schotse Hooglanders, de Heuvel, boommarters, de Bosbaan. Wat zijn eigenlijk echte iconen van het Amsterdamse Bos? In de rubriek 'Bosicoon' geven we de iconen van het Bos een podium. Naar aanleiding van het verdrietige voorval waarbij één van onze Hooglanders verdronk in de Nieuwe Meer, staat de spotlight deze maand op de vriendelijke roodbruine reuzen.
Schotse Hooglanders, bekend om hun imposante verschijning met lange horens en een dikke roodbruine vacht, zijn een robuust runderras dat oorspronkelijk afkomstig is uit de Schotse hooglanden. Deze prachtige dieren zijn goed aangepast aan ruige omgevingen, maar de hooglanders in het Amsterdamse Bos zijn er juist om verruiging tegen te gaan.
Natuurlijke maaiers
Als we helemaal niets zouden doen, dan zou op de voedselrijke polderbodem een bos ontstaan. Om het terrein open te houden en de bestaande weiden in stand te houden moet er gemaaid of begraasd worden. Bij gebrek aan inheemse grazers zijn het hier Schotse Hooglanders die het gras kort houden.
Een hooglander is echter geen maaimachine en het resultaat is dan ook zichtbaar anders. De dieren eten dan weer hier, dan weer daar. Ze eten gras, maar ook bladeren en zelfs de bast van bomen. Stekelige planten en struiken als distels en meidoorn eten ze liever niet, maar groeien wel in de gebieden waar de hooglanders grazen. Vlinders zijn dol op veel van dit soort planten, wat een mooi tafereel oplevert in de warme seizoenen.
Met hun grote hoeven maken de runderen gaten in de bodem, waar dan weer plantjes in kunnen groeien. Bovendien zijn de kuilen in de bodem goede broedplaatsen voor insecten. Voor zangvogels betekent dit een gedekte tafel.
Dubbele vacht
Een opvallend kenmerk van Schotse Hooglanders is hun dubbele vacht. Naast de lange bovenvacht hebben ze ook een dichte ondervacht, wat hen beschermt tegen de barre weersomstandigheden in Schotland. Deze vacht fungeert als een isolatielaag, waardoor ze warm blijven tijdens koude winters en koel tijdens warme zomers. De hooglanders in het Amsterdamse Bos blijven in de winter dan ook lekker buiten. In de zomer zoeken ze graag de schaduw op.
Over het algemeen zijn Schotse Hooglanders erg vriendelijke dieren. Toch is het belangrijk om altijd afstand van hen te houden en geen honden mee te brengen in de gebieden waar onze hooglanders grazen. Zo blijft het Bos een veilige omgeving voor zowel bewoner als bezoeker.
