Stem van het Bos: Grote Grazers
Verspreid over het Bos staan verschillende kuddes grote grazers voor begrazing, zowel Schotse hooglanders als Exmoor ponies. Ze houden de vegetatie bij op een manier die goed is voor de biodiversiteit. Beide soorten zijn goed bestand tegen alle seizoenen en bovendien erg zelfredzaam. Kuddebeheerders Ferry en Debby controleren dagelijks of het goed gaat met de dieren.
Als we natuur haar gang zouden laten gaan, dan zou op de voedselrijke polderbodem een bos ontstaan. Om het terrein open te houden moet er gemaaid of begraasd worden. Grazers zijn geen maaimachine en het resultaat van begrazing is dan ook zichtbaar anders dan het resultaat van maaien. De dieren eten dan weer hier, dan weer daar. Ze eten grassen en kruiden, maar ook bladeren, bessen en zelfs de bast van bomen. De dieren kiezen zelf de vegetatie uit die ze op het moment nodig hebben.
In het Schinkelbos hebben we gekozen voor een combinatie van begrazing door hooglanders en ponies, vanwege het verschil in graastechniek. Hooglanders slaan hun lange tong om de begroeiing en trekken die los, Exmoor ponies snijden de begroeiing met hun tanden af tot kort boven de grond.
Wil je meer lezen over de Schotse hooglanders, kijk dan op Bosicoon: de Schotse Hooglander - Amsterdamse Bos of luister naar aflevering 11 van de Amsterdamse Boscast op Amsterdamse Boscast - Amsterdamse Bos.
Stem van het Bos
Het Amsterdamse Bos kent vele geluiden en verhalen: het ritselen van blaadjes in de wind, de roep van een uil, het klapperen van vleugels of het gekraak van takjes. Maar ook enthousiaste stemmen van Bosbezoekers of een overvliegend vliegtuig. Klanken van dichtbij of veraf, hoge en lage, harde en zachte.
Het Bos heeft ons veel te vertellen. In de rubriek Stem van het Bos brengen we deze verhalen van het Amsterdamse Bos in beeld. Zo ontdekken wat we van dieren, planten en elementen kunnen leren.
Foto door Tom Zwerver